Mien laand

Groningen van het gas af, dat klinkt leuk. Groningen aan het uranium, dat is nog wel even wennen.

Mark Rutte vond het een gaaf plan om van Grönnen een energieprovincie te maken en er een kerncentrale neer te zetten. Hij jokte in het ‘diepgaande’ televisiedebat op RTL4 dat de Groninger het met hem eens is. Iedereen die wel eens in het noorden is geweest, weet dat de Groninger het in principe altijd oneens is. Het is een beetje zoals dat mopje dat mijn schoonvader – een Drent uit Groningen – graag vertelt: God schiep de Groninger en de Groninger zei tegen God: ‘Goa van mien laand oaf!’

Elf jaar minister-president. Dan ben je toch wel een beetje God. En dus zei de Groninger: ‘Goa van mien laand oaf’. Ik begrijp dat wel. Hoewel kerncentrales alsmaar veiliger worden, zit niemand te wachten op een radioactieve energiefabriek in de achtertuin. Voor je het weet ontwaak je op een mooie zondag met zes vingers aan elke hand. Welke is dan je middelvinger?

Toch is de discussie goed. Kernenergie is schoon en niet afhankelijk van wind of zon. De kerncentrale in Borssele verzorgt vier procent van de Nederlandse stroomvraag. Niet slecht, voor zo’n oud beestje. Wie de wereld (lees: de mensheid) wil redden ontkomt niet aan kernenergie.

Vandaag zei Rutte dat hij toch geen kerncentrale wil planten. ‘Inmiddels is duidelijk dat het draagvlak er niet is, dus er komt geen kerncentrale in Groningen.’ Tot zover de visionaire oprisping van Rutte. Het luchtballonnetje stort als een zeppelin ter aarde.

Ik vind het sneu voor onze premier. De laatste tijd kan hij weinig goed doen. Niet alleen de Groninger zegt ‘goa van mien laand oaf’, maar heel Nederland, minus bijna de helft van het land, lijkt klaar te zijn met de minister-president. Ik wil Rutte helpen zoeken naar een eerlijke oplossing om kernenergie tóch mogelijk te maken.

Ik ben een voorstander van lifo, het last in, first out-principe. Ik kijk naar jou, provincie Flevoland.

Vijf lange jaren fietste ik door de mestlucht van Biddinghuizen naar Dronten om scholing te ondergaan. Diep onder zeeniveau, onder elk niveau eigenlijk, bevroeg ik het nut van het puberbestaan en dat van Flevoland in het bijzonder. Na al die jaren is er een antwoord. Een kerncentrale op de plek van Lelystad Airport. Eén? Twee! Laten we een tweede centrale neerzetten in de Noordoostpolder. Niet te dicht op Urk natuurlijk, dat zou te explosief zijn.

Flevoland, duidelijk anders. Flevoland, waarom ook niet? Flevoland, waar anders?

Dinsdag 16 maart zendt de NOS het slotdebat uit. Dan zal het wel weer over kernenergie gaan. Mark Rutte weet dat de Flevolander akkoord is.

IIk schreef dit op

Wil je dit verhaal delen met je vrienden? Dat kan bijvoorbeeld op Facebook of Twitter. Of lekker mobiel met Whatsapp.

romans: of de oleander de winter overleeft - de verovering van vlaanderen - a27 - verdwenen grenzen

© 2005 - 2024, Stefan Popa