Hoe Feyenoord-hooligans een einde maakten aan de beschaving

De Romeinen zijn boos. Donderdag kwam Feyenoord op bezoek om zich te meten met AS Roma. Voor aanvang van de wedstrijd hebben Rotterdamse hooligans het historische Piazza di Spagna helpen verbouwen. Dat was niet de bedoeling. In Rome zijn ze blij met die ‘oude meuk’. Voor de Rotterdammers is dat even wennen, met hun puntige treinstation en hun eigen Sixtijnse Kapel met een framboos als god. Wisten zij veel. Zij zagen een waterbak en dachten: handig, daar moet vast het glaswerk in gegooid worden. Dan zijn de handjes ook vrij om een beetje te sparren met de Romeinse politie.

De Rotterdammers gingen te werk als animali, zoals de Italiaanse kranten de Nederlanders omschreven. De Feyenoord-hooligans waren opgetogen omdat er eindelijk ook na de winterstop Europees voetbal gespeeld wordt. Zij etaleerden hun blijdschap door wat kleine aanpassingen te doen aan het historische centrum van Rome. Kortgeleden werd de Fontana della Barcaccia met dank aan particulieren gerestaureerd, nu is de fontein door andere particulieren terug bij af.

Het gedrag van de hooligans bewijst opnieuw het belang van ‘oude meuk’. Een gebrek aan zichtbare geschiedenis barbariseert de samenleving. Door het ontbreken van houvast begint de hedendaagse homo sapiens om zich heen te slaan. Hij weet niet beter meer. In Rome, waar ooit de beschaving een sprong nam, zakte de mensheid weer iets dieper weg in zijn onvermogen om de moderniteit tegemoet te treden.

De wedstrijd eindigde overigens in een gelijkspel. Best een goed resultaat, maar daar heeft niemand het over. Behalve misschien de hooligans die zijn ingerekend. Zij kunnen de komende zes maanden in een Italiaanse cel de wedstrijd nabespreken. Ondertussen zinnen de Romeinen op wraak. De Rotterdammers zijn weinig ongerust: zij bouwen wel iets nieuws.

IIk schreef dit op

Wil je dit verhaal delen met je vrienden? Dat kan bijvoorbeeld op Facebook of Twitter. Of lekker mobiel met Whatsapp.

romans: of de oleander de winter overleeft - de verovering van vlaanderen - a27 - verdwenen grenzen

© 2005 - 2024, Stefan Popa