Swans en Tietje huppelen door het bos. Zoals op elke zondag springen ze zichzelf de zweetkakkies. Tietje heeft twee oogjes op Swans, maar dat heeft hij niet door. Bovendien is hij blind voor Tietjes steelse blikken. Maar het is potdomme toch niet de schuld van Swans dat hij blind is geboren? En hij houdt van Blootkapje.
Waterdicht horloge
Onder water slaat het twaalf uur, het einde van de wereld. Alles voelt anders. Ik kijk naar de vrouw tegenover mij. Mijn vrouw. Ik houd niet meer van haar. ‘Ik wil scheiden.’
Koningin
En of er iets was veranderd. Aan het pils lag het niet. Dat was koel. De dorst was groter dan het budget, maar iemand van ons had een verlaten fles graanjenever gevonden achter dozen tissues en blikken knakworsten. ‘Alsof mijn ouders het missen,’ zei hij. We knikten als het collectief dat we waren. De fles ging rond. Gezichten trokken strak. Lekker man. Dronken worden.
Moe
‘Klote Polen,’ zegt de vrouw. Er is een buitenmuur weg en de ingehuurde Polen weigeren terug te komen om de verbouwing af te maken. En ook de Roemenen, Bulgaren en Tsjechen willen niet helpen. De man besluit een klacht te sturen naar voerman Geert Wilders.
Vlaamse gaai
De vorige eigenaren hielden van vogels. De tuin zat er vol mee. Ik ontdek wekelijks nieuwe vogelhuisjes. En in de bomen hangen vetnetjes zonder wintervoer. Leeg en nooit bijgevuld.
Stuk kust stuk
‘Verderop is een stuk kust stuk,’ zegt de Zeeuwse. De wind voert haar snik mee naar de Britse overburen. Ze knijpt in mijn hand voor steun. ‘Ik kwam daar graag met mijn grootvader. We zochten naar verlaten schelpen. Hij vertelde me wat ze in zijn oor fluisterden. Dat hij een mooie kleindochter had, bijvoorbeeld. Mijn grootvader hoorde van een schelp dat de bevrijding aanstaande was.’
Gram halen
Stoute jongen! De School of Media (stoer, Engels!) te Windesheim Zwolle was diep gekwetst en benoemde de teleurstelling na het lezen van mijn blog. ‘Het voelt gewoon niet als een prestatie’, schreef ik in 2009 (!) brutaal over mijn journalistiekdiploma. Op de uitreiking kwam mijn begeleidster hierop terug. Ze zei me niet dat ik trots moest zijn op mijn ‘prestatie’, maar dat ik trots was. Ik had iets wonderlijks geflikt: een diploma geschreven journalistiek! Ik schudde mijn hoofd.
De val van een rode kater
Een rode kater doorklieft het gras en schiet de zomereikenboom in. Ik druk mijn neus tegen het raam, maar de rode en oranje herfstbladeren maken het dier onzichtbaar. Voor eventjes dan. De vallende bladeren verraden de balancerende kater. Houterig overweegt hij zijn stappen. De soepelheid is hij een leven geleden verloren. Hij stapt mis, maar zijn nagels redden hem van een ondergang. Nu bungelt er een kater hoog boven het gazon. Zijn naam is Sammy.
Apenstreken
Ik schrik me het apelazarus. De gorilla tegenover mij brult. Zijn kroost ruikt aan de rondslingerende uitwerpselen alvorens ze er poepballen van maken en elkaar beschieten. Ze lachen, zo klinkt het. Een behendige worp zou mij recht in het gezicht raken, maar kogelwerend glas verhindert de aanslag. Nu lachen ze niet meer; ik wel.
Een hoge lach en een orgie
De boeren, de arbeiders en het stadsgepeupel anno nu geloven niet meer in draken of heksen. Ze denken dat ze weten. Ze geloven niet meer in de hoge heren, maar nog wel in de producten van hen. De tranen lopen rijkelijk over de wangen van de heren. Lachtranen. De koningen van de lach bedanken hun voorvaderen met een kus op het familiewapen en mieteren daarna hun maatpak op de grond.
Kijk op en wandel
Kijk op en wandel. Geld vind je toch niet op straat. We pinnen. En ja, je hebt mooie schoenen, maar je hoeft ze niet constant te bewonderen. Kijk op en geniet van wat je kunt zien.
Zigeunerseizoen
‘Het is weer zover,’ zegt de zon. ‘Het zigeunerseizoen is weer begonnen.’ Vanuit de lucht ziet de zon hoe zigeuners Nederland overspoelen. Ze zijn hier in de zomer om muziek te maken en geld te verdienen.
Woordwoensdag: De Schuinsmarcheerder
Ik heb een zwak voor schuinsmarcheerders. Lieden die liederlijk door het leven lanterfanten, alles (aan)pakken wat hen de moeite waard lijkt en lullige levensactiviteiten streng links laten liggen omdat zij zich enkel concentreren op de kostbare momenten des levens. Dat is mooi…
Woordwoensdag: Adopteer een belegen woord
Vroeger was alles beter. Dat weet iedereen, behalve zij die te jong zijn om met weemoed aan het verleden te denken. Zij zullen het echter nog leren, zodra de jeugdpuistjes en de depressieve buien vervallen. Wis en waarachtig!
Een groet doet goed / Een groet voelt goed
Ik knik. Dat doe ik wel vaker, knikken. Ik heb de gedateerde gewoonte om mijn medemens te groeten tijdens een wandeling door een park of tijdens de glibberige queeste die leidt naar de supermarkt. Ik kijk de tegenligger in de ogen (eerste fase), druk mijn tweede welvaartskin tegen mijn adamsappel (tweede fase) en wens hem …